Michael Hehn op KölschSelvsverständliches schätz mer ehtz, wann et fählt

Lesezeit 2 Minuten
Michael Hehn 

Michael Hehn 

Köln – Wat es et stell öm uns dis Johr kein „Jujah!“, kein „Prosit!“. Schold es, dat nix es, wie et wor, allein dat Dress-Covid.

Et es jo ene kölsche Jeck för nix op Ääde fies, doch brängk uns Kölsche jitz zor Streck e dreckelig klein Bies.

Mer süht et nit, mer rüch et nit, et kütt op leise Schlappe un wann die Biesterei mer kritt, kritt Nut mer ald beim Jappe.

Wat selvsverständlich kom uns vür, normal em Lauf der Welt, dat, wat uns schön wor un och düür, schätz ehtz mer, wann et fählt:

Kein Blosmusik met Tsching un Bumm, kein Trömmelche vür'm Buch, kein Trööt un Tusch, kein decke Trumm. kein Klatschmarsch, keine Zoch.

Kein staats maskeerte kölsche Nütz, met ehrer kölsche Fente, kein Elferrot, kein Fahn, kein Mötz. Kein volle Präsidente.

Em letzte Johr noch hatte Spass die Mädcher un die Junge denk mer zoröck, do denk mer fass die Trone künnte kumme:

Wann kölsche Funke rud un wieß me'm Föttche exerxeere o'm Aldermaat drop knubbelwies höösch schwankend lossmarscheere,

Un dat em Altstädter Revier! Doch weil se vill jedrunke, sin se, söns jitt et Explezeer, noch lang kein blaue Funke.

Die Ehrengarde jrön un jääl schötz Juffer un och Boor Die Prinzengarde, Säck voll Mähl, däm Prinz jelovv dä Schwur.

Un dozo loort dä Jan vun Wäth ähnz op die janze Schar. Mer höört, wie leis hä zo sich säht: „Wör ich bloß Treuer Husar!“

Ov Bürgergarde, Bürgerwehr uns staatse Korps marscheere se ston parat em Fasteleer dun Köln repräsenteere.

Nor dismol es et seltsam stell die Jäßcher un die Stroße, die sin, wann mer't su nenne well, vum jode Jeis verloße.

Das könnte Sie auch interessieren:

Vielleich es et och nit verkeht wann ei' Johr mer pauseere: ens loore, wat dann nääks Johr weed, wann widder dun mer fiere:

Vielleich es winnijer Radau em Setzungskarneval: Ne Redner sprich. Un et herrsch Rauh. Un zwar em janze Saal.

Un op dä Stroße weed jehöpp, dat deiht dä Jecke jod. Un nit nor bloß Schabau jeköpp, bes dat mer en der Sot.

Wat es et stell öm uns dis Johr. Bliet schön zo Hus, sidd brav! Dann heiß bahl, wie't immer wor, widder: „Kölle Alaaf!“

KStA abonnieren